top of page
Transparante bril

Verslaving

Middelengebruik / -misbruik / -verslaving…

 

Wanneer je de controle dreigt te verliezen over je gebruik, dit kan zowel van alcohol, drugs of medicatie zijn maar ook bepaald gedrag zoals gamen of gokken, dan spreekt men over verslaving of afhankelijkheid.

 

Andere kenmerken zijn dat je steeds meer nodig hebt om hetzelfde effect te bekomen of je onthoudings- of ontwenningsverschijnselen vertoont wanneer het middel er niet is. Het is een grote misvatting om te denken dat men pas van een verslaving of afhankelijkheid kan spreken wanneer je dagelijks of vanaf ’s morgens gebruikt. Men spreekt over controleverlies vanaf het moment dat je eigenlijk meer gebruikt dan je zou willen of wanneer je graag wilt minderen of stoppen en dit moeizaam lukt. Je gedachten en je gedrag worden geleidelijk aan ingenomen door het middel.

Het is raadzaam om zo snel als mogelijk hulp te zoeken, wanneer je de controle dreigt te verliezen. Maar ook wanneer je het gevoel hebt dat je de controle al even kwijt bent, kan therapie hulp bieden.

 

Binnen een therapeutisch traject wordt de verslaving eerst in kaart gebracht. Wanneer kwam je voor het eerst in aanraking met het middel of het gedrag? Wanneer heb je het gevoel dat je de controle verloor? Welke invloed heeft het op je dagelijkse leven en je omgeving? Daarna proberen we goed te begrijpen wat het effect is die het gebruik of het gedrag met zich mee brengt. Sommige mensen ervaren ontspanning of opluchting tijdens het gebruik, terwijl anderen net een boost of energieshot lijken te ervaren of zichzelf belonen met het middel. Vaak wordt de drang naar het middel opgeroepen in bepaalde situaties, bij bepaalde gedachten en/of gevoelens en wordt het versterkt door bepaald gedrag. Dit noemt men ook wel triggers of waarschuwingssignalen; het is dan ook belangrijk om deze goed te leren kennen en nieuw gedrag in te oefenen als alternatief voor het gebruik.

​

Binnen de praktijk wordt een verslaving steeds gezien als iets systemisch. Daarmee wordt bedoeld dat de sociale omgeving een belangrijke rol speelt in enerzijds het ontstaan en in stand houden van de verslaving en anderzijds ook in het ondersteunen en herstellen van de verslaving, zonder de verantwoordelijkheid van de persoon in kwestie te ontkennen. Het is een complexe wisselwerking  van interpersoonlijke processen die we zo goed als mogelijk proberen te begrijpen en in de therapie proberen te betrekken.

Individuele therapie

Enkel jij zelf komt in therapie, het volledige proces zoals hierboven omschreven wordt doorlopen a.h.v. gesprekken, registratie, oefeningen, … en dit binnen een nauwe samenwerkingsrelatie.  Aanvankelijk zien we elkaar op wekelijkse basis om voldoende ondersteuning te kunnen bieden en in samenspraak verkennen we wat op langere termijn nodig is. 

Relatie- of gezinstherapie

Groepstherapie

Een verslaving voelt vaak eenzaam en beschamend aan, het kan zeer helpend zijn om met lotgenoten te verbinden en samen te kunnen spreken over het ganse proces. Ook voor nauw betrokkenen kan het veel erkenning en steun geven om het verhaal van anderen te beluisteren en ook zelf zaken te kunnen delen. Meer informatie over het groepsaanbod kan je hier vinden.

bottom of page